Meest complete papyruscodex in Tongeren

Het meest complete papyrusboek van Noordwest-Europa werd aangetroffen in de collectie van het Gallo-Romeins museum in Tongeren. Waarschijnlijk dateert de codex uit de periode tussen 880 en 990 na Christus. Dat maakt de codex uniek. In de tiende eeuw schreven de Egyptenaren namelijk zelf al niet meer op papyrusrollen. Waar de papyruscodex juist vandaan komt en of de binnenkant tekst bevat moet nog uitgezocht worden.

De codex werd gevonden in een doos met Romeinse hout- en legerfragmenten, opgegraven in de jaren dertig, maar nooit onderzocht. Professor Clarysse, papyroloog van de K.U. Leuven onderzocht het stuk. Hij ontdekte dat de codex van papyrus is en dat het om een unieke vondst voor Noordwest-Europa gaat. Het Koninklijk Instituut voor het Kunstpatrimonium zal nu onderzoeken of er resterende tekstfragmenten op het document te vinden zijn.

De papyruscodex is lichtbruin, ongeveer vierkant en meet 140 op 130 millimeter. De codex telt ongeveer 100 bladzijden, oorsponkelijk als één bundel samengevouwen. De dikte varieert van 14 tot 16 millimeter. In het Westen worden slechts een tiental fragmentaire papyrusboeken bewaard. Deze dateren meestal van de zesde tot de achtste eeuw. Door de tiende eeuwse vondst zal de geschiedenis van het papier moeten worden herbekenen, aangezien papyrus als schrijfmateriaal nog niet helemaal verdwenen leek te zijn. (LD)