Fotocircuit toont intimistisch naakt

In het kader van de reeks Fotocircuit Vlaanderen loopt in zaal Elcker-Ik in Antwerpen de tentoonstelling ‘Niet wat je ziet’ van fotograaf Alex Van den Berghe. Hij wil daarbij een intimistische visie brengen op het naakte menselijke lichaam. Alex Van den Berghe studeerde naar eigen zeggen fotografie omdat hij eigenlijk schrijven wou. Hij zegt immers beide media te willen leren kennen hebben, zowel de geschreven taal als de beeldende taal.

“Tekst en fotografie komen soms ongepast op mekaars terrein,” voert Alex Van den Berghe aan. “Door de gebiedshonger verliezen ze hun kracht. “Laat het woord het woord zijn. De retoriek, de literatuur, de zakelijke taal, dit is de wereld van het woord. Maar vraag aan het woord niet om te omschrijven wat getoond moet worden. Gun de fotografie bovendien vooral een plaats op het terrein van het onbeschrijfelijke.”

“Ik kan dus niet verwoorden wat mijn foto’s tonen,” aldus de kunstenaar. “Elke foto heeft een eigen verhaal. Het beeld toont slechts aspecten van dit verhaal, het verbergt heel veel en suggereert nog veel meer. En dit verhaal treedt in interactie met de gevoelens van de kijker eens hij oog in oog staat met de foto. Het effect is onvoorspelbaar, want voor elke kijker totaal anders.”

“Ik toon lichamen en delen van lichamen van common people,” zegt Alex Van den Berghe nog. “Geen perfecte lichamen, géén modellen. Lichamen die over het leven vertellen, die sporen dragen van leeftijd, van arbeid, van eten en diëten, van jeugdigheid, van hunker, van aanraking, opwinding en aarzeling. De lichamen onthullen wat de mens meemaakt. Ze zijn het onuitwisbare dagboek van die mens. Ook wat hij niet graag prijsgeeft, staat erin opgetekend.”

Tegelijk wil de fotograaf naar eigen zeggen heel mild zijn voor die vertellende lichamen. “Naaktheid is kwetsbaar, is ontdaan van macht en verdient dus respect. Ik verhul de lichamen daarom in anonimiteit, ik streel ze met mooi licht,” merkt hij op. “Mij gaat het niet om in het vraag stellen van normen. Het is niet omdat ik naakte mensen toon dat ik fatsoensnormen wil bruuskeren.”

Alex Van den Berghe zegt ook niet documentair tewerk willen gaan. “Ik som niet op, ik zet niet te kijk, ik overschouw niet,” merkt hij op. “Integendeel, ik breng een onsamenhangend relaas. Mijn relaas van toevallige ontmoetingen met lichtjes van elkaar verschillende lichamen en mensen. De densiteit aan sfeer en nuances zijn de kern van intimistische kunst. Aan elke foto is gewerkt tot hij bol staat van gevoel, van persoonlijkheid.”

De kunstenaar voert aan te weten dat de foto’s niemand onberoerd laten. “Mensen reageren er heel uiteenlopend op,” merkt hij op. “Sommigen krijgen het warm, anderen lopen er in een boogje omheen. Soms wordt een vooroordeel doorprikt omdat de kijker de mens achter de foto voelt. Precies in die interactie ontstaat het proces dat ik beoog. Ik breng geen boodschap, maar elke kijker worstelt met zichzelf.”

De tentoonstelling loopt de hele maand november in zaal Elcker-Ik in Antwerpen. Daarna gaat ze een heel seizoen langs verschillende culturele centra in heel Vlaanderen.