Platform21

Saturday, March 24, 2007

Fotografiecircuit Vlaanderen zoekt kunstenaars

Het Fotografiecircuit Vlaanderen is volop bezig met de voorbereiding van zijn nieuwe seizoen. Het initiatief wil traditiegetrouw vooral het werk promoten van jonge fotografen of fotografen die nog niet zoveel kansen kregen om tentoon te stellen. Voor het nieuwe seizoen wordt op dit ogenblik volop gezocht naar fotografen die aan het project willen meewerken.


"Het fotografiecircuit bestaat uit een reeks individuele tentoonstellingen, die telkens in het Elcker-ik Centrum in Antwerpen starten en daar een circuit van zestien Vlaamse culturele centra afleggen," licht organisator Jan Van Broeckhoven het initiatief toe. "Hierbij wordt enerzijds gemikt op een geïnteresseerd publiek en anderzijds op de toevallige bezoekers in de culturele centra."


In het fotografiecircuit kunnen de meest uiteenlopende stijlen en strekkingen aan bod komen. " Het circuit stelt zich niet exclusief op," benadrukt de organisator. "Geen enkele stroming of benaderingswijze wordt uitgesloten. Bij de programmering primeert de kwaliteit en de variatie." Het nieuwe seizoen loopt van oktober dit jaar tot september volgend jaar.


"We stellen binnenkort het nieuwe programma samen," aldus nog Jan Van Broeckhoven. "Wie er bij wil zijn dient een map met enkele werken op tentoonstellingsformaat en een curriculum vitae in te leveren voor 20 april 2007 . Dit materiaal dient afgegeven te worden - niet opgestuurd - in het Cultureel Ontmoetingscentrum Sint Andries aan de Sint Andriesplaats 24 in Antwerpen."


Daar kan men terecht op werkdagen - maar niet op maandag - tussen negen en zestien uur of na afspraak op tel. 03/260.80.50. De mappen dienen door de indieners terug afgehaald te worden voor 15 mei. Meer informatie is te verkrijgen bij coördinator Jan Van Broeckhoven, Braderijstraat 8, 2000 Antwerpen, tel. 0496/26.26.18, e-mail jan.van.broeckhoven@atv.be. (dw)

Troubleyn opent nieuwe werkplek

Jan Fabre opent in de Seefhoek zijn nieuwe werkplek. In het afgebrande voormalige Ringtheater en een oude school werd een laboratorium voor de meest uiteenlopende artiesten ingericht. Het nieuwe onderkomen van Troubleyn, de organisatie van Jan Fabre, moet naar eigen zeggen diverse kunstvormen met elkaar in contact brengen.


Het oude variététheater beleefde op het einde van de jaren zestig zijn hoogtepunt, toen Julien Schoenaerts het complex uitkoos voor zijn Ringtheater. Een zware brand in 1974 maakte aan die periode echter een abrupt einde. Begin deze eeuw kreeg Troubleyn het gebouw het theater en het aangrenzende schoolgebouw in erfpacht om er een repetitieruimte van te maken.


Volgens Fabre moet het gebouw een laboratorium worden waar alle kunstvormen op elkaar kunnen inspelen en waar ook onderzoekers en filosofen terechtkunnen. Fabre zal er niet alleen zijn eigen theater- en dansproducties voorbereiden, maar ook jonge kunstenaars uitnodigen. Die moeten volgens hem in alle vrijheid kunnen zoeken en hun werk ontwikkelen zonder prestatiedwang.


De verbouwing werd geleid door de Gentse architect Jan Dekeyser, die al verscheidene jaren met Fabre samenwerkt. Een aantal kunstenaars heeft speciaal voor het geheel nieuwe kunstwerken gecreëerd. Hun ingrepen zijn volgens Fabre bestemd om te blijven, ook wanneer de erfpacht afgelopen is en het gebouw wordt teruggegeven aan de stad Antwerpen.


In het oude theater kunnen opnieuw voorstellingen gegeven worden, maar volgens Fabre is het niet de bedoeling om er een eigen programmering uit te bouwen.

Van Stadsvisioenen tot Culturele Hoofdstad

Mechelen organiseert in 2009 het culturele festival Stadsvisioenen. Daarmee wil de stad het succes overdoen van 'Stad in Vrouwenhanden', dat twee jaar geleden werd georganiseerd. 'Stadsvisioenen moet het eerste luik worden van een heuse evenemententrilogie en moet de kandidatuur van Mechelen als 'Culturele Hoofdstad van Europa 2015' kracht bijzetten.


'Stadsvisioenen' speelt in op de 450ste verjaardag van het aartsbisdom Mechelen, maar wil een grotere uitstraling hebben dan het louter religieuze. Van 21 maart tot en met 21 juni zullen er rond 'Stadsvisioenen' dat jaar diverse culturele projecten worden uitgewerkt. Bovendien wil de stad volgens schepen van cultuur Frank Nobels ook in dialoog treden met de moslimgemeenschap en met hen samenwerken aan een kleurig stadsbeeld.


In 2012 wil Mechelen een vervolg breien op 'Stadsvisioenen', om vervolgens nog eens drie jaar later Culturele Hoofdstad te kunnen worden. Toch is dit laatste volgens de organisatoren geen doel op zich. Het cultuurproject moet vooral het imago van Mechelen oppoetsen en de Mechelaar nog meer van zijn stad laten houden.

Atomium wordt een cultuurhuis

Het gerenoveerde Atomium moet ook binnen een grondige opwaardering krijgen. Kersvers voorzitter Bruno De Lille wil er daarom elk jaar één grote tentoonstelling organiseren. Bovendien zegt hij met Brusselse kunstenaars te willen samenwerken, waarbij ze in één van de Atomium-bollen zouden kunnen tentoonstellen.


Bruno De Lille, Brussels gemeenteraadslid voor Groen, stelde dat het Atomium sinds zijn heropening al meer dan 700.000 bezoekers over de vloer heeft gekregen. Maar volgens hem stellen de bezienswaardigheden binnen de bollen toch teleur. Naar eigen zeggen wil hij er opnieuw voor zorgen dat een bezoek aan de bollen een echte belevenis wordt.


Tevens is hij van mening dat ook de avondprogrammering beter zou moeten uitgebouwd worden. Hij heeft daarvoor een aantal ideeën rond een samenwerking met videokunstenaars en andere culturele activiteiten. Om de bezoekers beter op te vangen, zullen er binnenkort ook audiogidsen ter beschikking gesteld worden.

Kaboel heeft zijn kunstschatten terug

Meer dan 1.400 culturele en archeologische Afghaanse objecten zijn onlangs teruggebracht naar het museum van Kaboel. De stukken werden acht jaar geleden om veiligheidsredenen overgebracht naar een museum in het Zwitserse Bubendorf. De operatie werd gefinancierd door Zwitserland en Duitsland. Vanaf eind april worden de kunstwerken opnieuw tentoongesteld.


De waarde van de collectie wordt geschat op 12,5 miljoen euro. Het absolute topstuk is een fallusvormige funderingssteen die Alexander de Grote rond driehonderd voor Christus hoogstpersoonlijk legde bij aanvang van de bouw van de Griekse stad Ai-Khanum in Noord-Afghanistan. Tot de topwerken collectie behoort ook een hondenkop van steen, die ooit dienst deed als douche voor atleten in Ai-Khanum.


Door de terugkeer van de collectie krijgt Afghanistan volgens Koïchiro Matsuura, de secretaris-generaal van de Unesco, zijn geheugen terug. Hij stelde dat het land zijn identiteit nu opnieuw moet kunnen opbouwen. Het museum van Kaboel werd in 1930 gebouwd. Maar tijdens de burgeroorlog en het Talibanregime werd het meerdere keren geplunderd. De fundamentalisten vernielden meer dan tweeduizend beelden.


Tot de collectie behoort ook een tapijt, dat tijdens het Talibanbewind door vrouwen met de hand werd geweven en waar dieren op afgebeeld staan. Dat is opmerkelijk, want de Taliban verboden ten strengste het afbeelden van levende wezens.

Tim Burton krijgt Gouden Leeuw Venetië

Op het Filmfestival van Venetië zal de Amerikaanse filmregisseur Tim Burton dit jaar een Gouden Leeuw krijgen voor zijn hele oeuvre. Bij die gelegenheid wordt op 5 september in het Palazzo del Cinema een speciale Tim Burton-dag georganiseerd, waarbij de onderscheiding aan de regisseur zal uitgereikt worden.


De 48-jarige Burton heeft volgens de organisatoren in tal van films bewezen dat hij verrassend veelzijdig is. Festivaldirecteur Marco Müller noemt hem één van de moedigste, meest visionaire en innovatieve cineasten van Amerika. Burton brak in 1988 door met de film 'Beetle Juice' met Alec Baldwin en Geena Davis in de hoofdrollen en de jonge Winona Ryder. De film won een oscar.


Burton scoorde nadien nog hits met onder meer 'Edward Scissorhands', 'Sleepy Hollow', 'Batman' en 'Batman Returns', 'Planet of the Apes' en 'Charlie and the Chocolate Factory'. Hij maakte ook de animatiefilms 'The Nightmare Before Christmas' en 'Corpse Bride'. Het filmfestival van Venetië vindt plaats van 29 augustus tot 8 september.

Kuifje haalt waanzinnige prijzen

Op een veiling van de Banque Dessinée in Elsene, een veilinghuis voor stripverhalen, is een album van Kuifje verkocht voor 6.000 euro. Het betrof een eerste kleurendruk van het album 'Le Lotus Bleu'. Volgens Banque Dessinée betreft het hier een wereldrecord voor deze editie van dit album. Vooraf was gerekend met een verkoopprijs van 2.500 tot 3.000 euro.


Het album werd door een Belgisch verzamelaar gekocht. Volgens Banque Dessinée doet Kuifje het bij veilingen op dit ogenblik bijzonder goed. Daarbij is er sprake van waanzinnige prijzen. Het veilinghuis zegt niet te kunnen voorspellen waar deze trend uiteindelijk nog zal toe leiden.


Op de veiling werd ook nog een pagina van Franquin in Chinese inkt verkocht voor een bedrag van 4.800 euro. Daarnaast werd ook nog 4.200 betaald voor een Quick & Flupke, daterend uit 1932, uit de eerste uitgave van Le Petit Vingtième, de wekelijkse jeugdbijlage van het dagblad Le Vingtième Siècle.

Kunstliefhebbers worden jong gevormd

Eén op drie liefhebbers van beeldende kunst is daar op jonge leeftijd – tussen zestien en tweeëntwintig jaar - in aanraking mee gebracht. Dat blijkt uit een onderzoek van de Nederlandse Federatie Kunstbemiddeling. Daarnaast werd ook duidelijk dat er ook een evolutie zit in de manier waarop kunst uitgezocht wordt.


Mensen die hun eerste kunstwerken bij een uitleendienst haalden, kopen volgens de onderzoekers later veelal een kunstwerk bij een galerie. Het omgekeerde is echter veel minder het geval. Daarnaast bleek ook de smaak van de kunstliefhebber zich te ontwikkelen. "Eerst zoekt hij een werk dat bij de rest van het meubilair past, maar later maakt hij een autonomer keuze," stippen de onderzoekers aan.


In totaal telt Nederland 695 zogenaamde professionele kunstbemiddelaars, waaronder 580 galerijen en 115 kunstuitleencentra. In 2005 was de sector in Nederland goed voor een totale omzet van 130 miljoen euro. De gemiddelde omzet van een kunstuitleen bedroeg 233.000 euro per jaar, een galerij kwam aan een verkoop van 178.000 euro.

Hermitage opent afdeling in Ferrara

Het Russische staatsmuseum Hermitage in Sint-Petersburg opent een afdeling in Italië. Het Russische museum zal een deel van zijn collectie vanaf deze herfst tonen in het veertiende eeuwse Castello Estense in Ferrara. Het is het vijfde buitenlandse filiaal van de Hermitage. Het museum opende eerder al vestigingen in Londen (2000), Las Vegas (2001), Amsterdam (2004) en Kazan (2005).


Het Hermitage, dat in 1764 werd gesticht door tsarina Catharina de Grote, heeft een collectie van drie miljoen objecten. Dat is de tweede grootste verzameling van de hele wereld. Alleen de collectie van het Louvre in Parijs is nog meer uitgebreid. Maar in zijn hoofdgebouw in Sint-Petersburg kan het Hermitage amper vijf procent tonen van al die objecten.


Daarnaast zoekt het Hermitage assistentie bij de catalogisering van zijn gigantische verzameling. Gaetano Sateriale, de burgemeester van Ferrara, benadrukt dat de samenwerking geen zakelijke overeenkomst is, maar wel een artistieke en wetenschappelijke band, gebaseerd op de expertise en reputatie van de universiteit van Ferrara. Het Louvre sloot onlangs omstreden contracten met musea in Abu Dhabi en Atlanta.

Amsterdam bekijkt afgewezen films

Films en tv-producties die zijn afgewezen door omroepen, filmacademies of festivals worden volgende maand getoond in Amsterdam. Van 19 tot 22 april heeft daar immers in het Betty Asfalt Complex het eerste Festival van de Afgewezen Film, een initiatief van programmamaker en cameraman Frans Bromet, plaats


Frans Bromet stelt dat ervaring hem geleverd heeft dat het vaak heel moeilijk is om werk vertoond te krijgen. De Afgewezen Film wil voor de makers van deze producties opkomen. Tijdens het festival worden er op donderdag, vrijdag en zaterdag in totaal 25 films vertoond. Een woordvoerder van de organisatoren stelde dat er geen enkele inzending voor het festival werd afgewezen.


Het festival wordt geopend door de film 'Een Nieuw Gezicht' van organisator Frans Bromet. Na afloop van de vertoningen is er de gelegenheid om na te praten. Op zondag is er een debat voorzien over de afgewezen film, onder meer met Hans Maarten van den Brink, directeur van het Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele Omroepproducties.

Sunday, March 18, 2007

Bewust gebruik van onvolmaakte apparatuur

In de virtuele kunstgalerij Anina loopt op dit ogenblik de tentoonstelling '(Un)reasonable Doubt' van de Antwerpse kunstenares Janna Beck. Inleider Raf Coenjaerts, directeur van de organisatie Kunst in Huis, vergeleek het werk dat Janna Beck op Anina exposeert, met de werkwijze van de surrealisten, met dien verstande dat de kunstenares zich niet laat leiden door haar diepe onderbewuste, maar door een bewust gebruik van de onvolmaaktheden van haar half krakkemikkige apparatuur.



"Bij de manier van werken van Janna Beck speelt het toeval een belangrijke rol en bepaalt in grote mate het eindbeeld," aldus Raf Coenjaerts. "Dit toevallige wordt veroorzaakt door gebruik van gedeeltelijk onvolmaakte apparatuur die niet volledig te beheersen valt. Deze aanpak vertoont gelijkenissen met de manier waarop in de
vorige eeuw de surrealisten te werk gingen. Ze lieten het onvoorspelbare en het onbewuste van de menselijke psyche de vrije loop. Ze lieten het resultaat van hun werk afhangen van plotseling opduikende vrije gedachtenassociaties."

Maar de inleider beklemtoonde dat Janna Beck het resultaat van haar werk niet laat afhangen van haar diepe onderbewuste, maar van een bewust gebruik van de onvolmaaktheden van haar half krakkemikkige apparatuur. "In dit geval gaat het om een professioneel digitaal toestel waarop ze een zelfgefabriceerde, onperfecte lens gemonteerd heeft. Deze lens, die ze met de hand naar voor of naar achter moet bewegen om het beeld enigszins scherp te krijgen, is een imperfect verlengstuk van haar blik."

De combinatie van digitaal toestel en analoge lens veroorzaakt volgens Raf Coenjaerts, zoals de titel van de tentoonstelling suggereert, een reasonable doubt over waar we mee te maken hebben, namelijk digitale of analoge beelden of een combinatie van beide. "Janna Beck tracht ons hier op het verkeerde been te zetten en laat het met analoge middelen vervormde en gemanipuleerde beeld infiltreren in het digitale beeld," stipte de inleider aan.

Raf Coenjaerts voegde er aan toe dit een bijzonder interessante attitude te vinden, waarbij door een kunstenaar vragen worden gesteld over de verhouding tussen realiteit, analoog en digitaal beeld en de kunstenaar. "Ik ben ervan overtuigd dat Janna Beck zelf actief een surreële wereld creëert, eerder dan dat ze deze ontmoet en vervolgens in beeld brengt. Haar foto's zijn geen gevolg, maar zijn zelf oorzaak van de surreële wereld die we zien," voerde hij aan.

"De beelden die Janna Beck ons bezorgt, geven de toeschouwer de indruk dat hijzelf door de zoeker kijkt," aldus de inleider. "Het beeld lijkt veroorzaakt door de beperktheden van het eigen oog. De toeschouwer wordt deelachtig aan het beeld. Hij wordt gedwongen op een persoonlijke, niet objectieve manier naar een vervormde wereld te kijken. Het is alsof we zelf kijken maar anderzijds toch ook niet helemaal zelf. A reasonable Doubt."

Raf Coenjaerts stelde daarbij dat de in beeld gebrachte onderwerpen meestal onherkenbaar zijn en veel aan de verbeelding overlaten. "Janna Beck wil dan ook geen afgesloten beeld, geen afgesloten verhaal tonen," benadrukte hij. "Het beeld mag geïnterpreteerd worden. De toeschouwer krijgt ook een rol toebedeeld, die van verteller of misschien dromenlezer. Hij mag zelf zijn rol in het verhaal bedenken. Door zichzelf te beperken in haar technische middelen enerzijds en anderzijds de deur te openen naar de oneindige mogelijkheden van het onbewuste, ontstaat bij dit werk een interessante spanning tussen toeschouwer, fotograaf en onderwerp."

Tenslotte wees Raf Coenjaerts op een opmerkelijke tegenspraak. "Janna Beck wil de wereld eerlijk in beeld brengen en wil daarom nauwelijks digitaal ingrijpen in haar eindproduct," wierp hij op. "Maar een zelf in elkaar geknutselde lens heeft geen moraliteitsbesef. Ze manipuleert, vervormt en verkleurt de werkelijkheid. Op vraag van de kunstenaar. Eerlijkheid in de kunst bestaat niet. Er bestaan alleen kunstenaars."

Anna Nicole Smith snel in de bioskoop

Het leven van Anna Nicole Smith wordt verfilmd. Dat heeft producent Jack Nasser van All-Media Productions bekend gemaakt. De film zou volgens hem al voor de zomer kunnen worden uitgebracht. Nasser stelde druk op zoek te zijn naar een geschikte hoofdsrolspeelster. Anna Nicole Smith overleed vorige maand in onduidelijke omstandigheden.


De film vertelt het verhaal van Anna Nicole vanaf haar zeventiende tot aan haar dood op amper 39-jarige leeftijd. Onder meer haar huwelijk met de 63 jaar oudere miljardair Howard Marshall II en de dood van haar 20-jarige zoon Daniel komen daarbij volgens Nasser aan bod. Volgens de producent is de film in eerste instantie bedoeld voor de bioskoop, maar zou hij ook op televisie kunnen verschijnen.


Het productiebedrijf heeft geen rechten genomen op het verhaal van Smith. Ze is volgens Nasser zo beroemd dat ze publiek bezit is geworden. Daarom is er volgens hem geen toestemming vereist om haar verhaal te mogen verfilmen. Anna Nicole Smith overleed op 8 februari, nadat ze in een hotelkamer in Florida onwel was geworden. Er loopt nog een onderzoek naar de doodsoorzaak.

De Munt lonkt naar bedrijfsleven

Peter de Caluwe, de nieuwe directeur van de Brusselse Munt, ziet in de toekomst vooral heil in een samenwerking met het bedrijfsleven. Een verhoging van de overheidssubsidies verwacht hij immers niet. Maar omdat de Munt aan de top van het Europese operaleven wil blijven, kan het gezelschap volgens de Caluwe meer dan ooit de financiële steun van inspirerende mensen uit het zakenleven gebruiken.


Tijdens de voorstelling van het nieuwe jaarprogramma – onder de titel 'Ceci n'est pas qu'une saison' – stipte de Caluwe aan dat de subsidies van de overheid al enkele jaren stabiel blijven. Hij voegde er aan toe niet te geloven dat de volgende jaren van de overheid een belangrijke stijging van de financiële middelen moet verwacht worden. De Munt heeft een begroting van een kleine 40 miljoen euro. Driekwart daarvan bestaat uit overheidssubsidies.


De Munt wil naar eigen zeggen levendig, vernieuwend muziektheater brengen, waar echter ook constanten in te herkennen zijn. In september wordt gestart met de wereldcreatie van de opera 'Phaedra" van Hans Werner Henze, in een regie van Peter Mussbach. Later staan ook de Belgische creatie van 'Avis de tempête' van Aperghis en de wereldcreaties van 'La Lumière Antigone' van Pierre Bartholomée en van 'Descrizione del diluvio' van Paolo Pachini en Mauro Lanza op het programma.


Peter de Caluwe wil daarnaast vooral het Europese erfgoed van vierhonderd jaar operageschiedenis aan bod laten komen. Daarbij wordt er samengewerkt met René Jacobs als dirigent van Purcells 'Dido and Aeneas' met de Akademie für alte Musik Berlin en 'Giulio Cesare' van Händel, een productie van Karl-Ernst en Ursel Hermann, met het Freiburger Barockorchester. Andere namen zijn Guy Joosten, Philippe Sireuil, Dirk Tanghe, Robert Carsen, David Freeman, Krzysztof Warlikowski, Peter Mussbach, Karl-Ernst en Ursel Herrmann.


De nieuwe directeur wil naar eigen zeggen ook het dansaanbod van de Munt verruimen. Naast het dansensemble Rosas van Anne Teresa De Keersmaeker, werd dan ook een samenwerking opgezet met het Nederlands Danstheater en Jiri Kylian, Sascha Waltz, Sidi Larbi Cherkaoui en Akram Kahn.

Fotomuseum toont camera-collectie Agfa-Gevaert

In het Antwerpse Fotomuseum wordt nog tot half mei een collectie camera's getoond van de fotobedrijven Agfa en Gevaert. Daarbij wordt op een beknopte wijzen een bijna volledig historisch overzicht gebracht van de ontwikkeling van de fotocamera. De collectie wordt omkaderd door een selectie foto's uit het Gevaert-archief.


"Grote fotobedrijven hebben in het verleden meermaals een beslissende rol gespeeld in het ontstaan en de uitbouw van belangrijke fotomusea," aldus het Antwerpse Fotomuseum. "Zo ook Europese fotobedrijven zoals het Belgische Gevaert en het Duitse Agfa, die in 1964 verenigd werden in de groep Agfa-Gevaert. In zijn hoofdzetel in Leverkusen creëerde het bedrijf het Agfa Photo-Historama."


Dat project kreeg vanaf 1974 een museale opstelling en werd in 1986 naar het Museum Ludwig in Keulen. "Gevaert lag bovendien mee aan de basis van de oprichting van een afdeling Fotografie binnen het provinciaal museum Sterckshof in Deurne," aldus nog de organisatoren van de tentoonstelling. "Deze afdeling werd later verzelfstandigd tot FotoMuseum Provincie Antwerpen."


Vorig jaar besliste het bedrijf het Agfa Photo-Historama af te bouwen. De collectie historische fotobeelden werd tegen een gunstprijs overgelaten aan de stad Keulen en werd geïntegreerd in de collecties van het Museum Ludwig. De collectie historische camera's werd als schenking overgedragen aan het FotoMuseum in Antwerpen. Nu wordt voor het eerst een ruime selectie getoond uit die collectie.


"Op beknopte wijze wordt een haast volledig historisch overzicht van de ontwikkeling van de fotocamera gebracht, van de eerste toestellen voor het maken van daguerreotypen, tot en met meer recente technische hoogstandjes," wordt opgemerkt. Deze camera-presentatie wordt omkaderd door een ruime selectie foto's afkomstig uit het archief van dienst Publicaties van de firma Gevaert. Deze dienst werd opgedoekt na de fusie met Agfa in 1964 en het beeldarchief werd enige tijd later overgedragen aan het toenmalige FotoMuseum in wording.

Digitale auteursrechten vergeten lokale artiesten

Het Europees Parlement wil vermijden dat bij het beheer van de auteursrechten in de Europese Unie lokale artiesten over het hoofd worden gezien. Door de opkomst van internetradio's worden nationale grenzen steeds meer overschreden, zodat de wetten op de auteursrechten best Europees georganiseerd worden. Lokale artiesten dreigen echter door de mazen van het net te glippen.


De Europese Commissie wil het beheer van de auteursrechten aan te passen aan het digitale tijdperk. Op dit ogenblik gebeurt dat nationaal, maar dat biedt geen antwoord op het fenomeen van de online muziekaanbieders, zoals internetradio's. De bereiken immers een grensoverschrijdend publiek. Ze zien zich dan ook verplicht in alle lidstaten van de Europese Unie een vergunning aan te vragen.


De Europese Commissie stelt daarom voor het beheer op Europees vlak te organiseren. Het Europees Parlement vindt daarbij echter dat de artiesten zelf moeten kunnen kiezen welke maatschappij hun rechten zal beheren. Dat zou de concurrentie tussen de maatschappijen aanscherpen en de artiesten betere voorwaarden opleveren.


Gevreesd wordt echter dat internetradio's vooral zullen kiezen voor de beheersmaatschappijen met het grootste repertoire. Daardoor zouden minder bekende nationale of lokale muzikanten nog minder aan bod dreigen te komen. Het Europees Parlement pleit daarom voor een gecontroleerde opening van de online muziekmarkt om de diversiteit van het aanbod te waarborgen. Nationale maatschappijen moeten volgens de parlementsleden een belangrijke rol spelen in het behoud van muziek voor nichemarkten.

Italië verkiest theater boven calcio

Het theater is in Italië populairder voetbal en andere sportevenementen in het land. Tijdens het eerste semester van vorig jaar gingen bijna één miljoen mensen meer naar het theater dan naar het voetbal en andere sportwedstrijden. De cijfers werden bekendgemaakt tijdens een nationaal congres over cultuur en toerisme. Het is de eerste keer dat cultuur het in Italië beter doet dan sport.


Tijdens de eerste zes maanden van vorig jaar gingen 13,5 miljoen Italianen naar het theater, terwijl sportmanifestaties slechts 12,7 miljoen toeschouwers lokten. Van die 12,7 miljoen gingen 9 miljoen mensen naar het voetbal kijken en 3,7 miljoen naar andere sporten. De cijfers zijn verbazingwekkend, maar deskundigen zien twee redenen. Ze hebben het over een duidelijke verbetering van het theateraanbod en het negatieve imago van het voetbal na het grote schandaal met de vervalste wedstrijden.

Jenna Bush schrijft boek over Panamese jongeren

Jenna Bush (25), dochter van de Amerikaanse president George W. Bush, debuteert dit najaar als romanauteur met een verhaal over een alleenstaande, 17-jarige tienermoeder in Panama die is geïnfecteerd met het hiv-virus. Aanleiding voor haar boek was volgens Jenna Bush haar bezoek aan Panama vorig jaar. Het verhaal gaat over kinderen die ze daar ontmoet heeft.


De auteur zegt te hopen dat haar boek kinderen aan het denken zal zetten. "Deze jonge mensen hebben veel meegemaakt, maar ze zijn er erg sterk door geworden," aldus Jenna Bush. "Ze voelen een grote drang om te slagen in het leven. Met hun verhalen hoop ik Amerikaanse kinderen te laten zien hoe andere jonge mensen leven."


Jenna Bush vertelde verder dat het boek andere Amerikaanse jongeren zal aanzetten om de Panamese jeugd te gaan helpen. De presidentsdochter ruilde haar baan als lerares in Washington vorig jaar in voor een onbetaalde stage in Midden- en Zuid-Amerika. Ze reisde daarvoor naar Argentinië, Paraguay en Panama, waar ze een fotodagboek maakte van de kinderen die ze ontmoette.


Ze deed er ook inspiratie op voor haar boek 'Ana's Story: A Journey of Hope'. Een gedeelte van de opbrengsten van het boek gaat naar de organisatie Unicef. Momenteel geeft Jenna Bush enkele dagen per week les in een kinderopvang in Panama.

Walt Disney laat zwarte prinses debuteren

Walt Disney is bezig met de productie van een nieuwe traditionele met de hand getekende tekenfilm. De prinses zal voor het eerst in de geschiedenis van de animatiegigant de gedaante krijgen van een Afro-Amerikaanse vrouw. De regisseurs Jonh Musker en Ron Clements maakten voor Disney eerder al De Kleine Zeemeermin, Hercules en Alladin.


Ook de muziek wordt gemaakt door een bekende naam. Zanger en pianist Randy Newman zal de musicalachtige muziek, special gecomponeerd voor een jazzband, voor zijn rekening nemen. Het verhaal speelt zich dan ook af in de jazzy jaren twintig in een Franse wijk van New Orleans, waar de jonge vrouw Maddy woont. De film zal vermoedelijk in 2009 in de bioskoop te zien zijn.


Het is de eerste keer in de Disney-geschiedenis dat een Afro-Amerikaanse vrouw de hoofdrol heeft, maar een niet-blanke personage is niet geheel onbekend. Al eerder waren er de animatiefilms rond de Indiaanse Pocahontas, de Midden-Oosterse Jasmin uit de film Alladin en de Chinese prinses Mulan.

Palestina denkt aan Eurovisie Songfestival

De Palestijnen onderzoeken de mogelijkheid van deelname aan het Eurovisie Songfestival. Dat zegt Rolf Holmboe, een Deense diplomaat op de Westelijke Jordaanoever, De Denen ondersteunen de Palestijnen bij hun streven naar deelname aan het liedjesfestival. Een eventuele deelname is voorzien voor de editie van volgend jaar.


Twee culturele evenementenbureaus, het Deense Superflex en het Palestijnse Sabreen, hebben afgesproken te gaan lobbyen bij lidstaten van de Europese Unie. De twee bureaus ondersteunen ook de Palestijnse omroep bij technische voorbereidingen. Het songfestival wordt uitgezonden in de Palestijnse gebieden en is daar erg populair.


Israël doet al jaren mee aan het Eurovisie Songfestival. Volgens diplomaat Holmboe kan Palestijnse deelname aan het songfestival helpen een positief symbool van Palestijnse eenheid te scheppen, en het idee van samenwerking met Israël versterken. De Deense vertegenwoordiging op de Westelijke Jordaanoever betaalt honderdveertigduizend dollar aan het project.


Indien de Europese Unie het Palestijnse idee genegen is, willen de twee evenementenbureaus een Palestijns songfestival organiseren. De winnaar daarvan zou dan volgend jaar kunnen deelnemen aan het Eurovisie Songfestival. Volgens Bassem Abu Sumayah, een topmanager van de Palestijnse televisie, zou het initiatief Palestina zowel politiek als cultureel gezien op de kaart kunnen zetten.

Leopold III als fotograaf

Tot 15 mei loopt in het Antwerpse Fotomuseum de tentoonsteling 'Leopold III Fotograaf'. Daarbij wordt een selectie getoond uit het gelijknamige boek dat door prinses Esmeralda, de jongste dochter van koning Leopold, werd samengesteld. De tentoonstelling biedt volgens de samenstellers een indringend en intimistisch beeld omtrent de interesses en passies van een vader-fotograaf.


"Moeders met kind in Nicaragua, Suriname, Kongo, Indonesië, Frans-Guyana. Straatportretten uit Iran, China, Guatemala, Panama, Italië en zelfs in een onherkenbaar België. Ongerept natuurschoon uit Maleisië, Nepal, India, Brazilië en de Andamanen. Koning Leopold III blikte het allemaal professioneel-kunstzinnig in," aldus het Fotomuseum.


Nadat hij uit het openbare leven verdwenen was, geraakte Leopold III pas goed in de ban van ontdekkingsreizen naar de meest afgelegen regio's. "Hij zette er vaak zelfs als eerste blanke voet aan de grond," aldus het Fotomuseum. "Zijn fototoestel altijd paraat, ontpopte de vorst zich tot kunstfotograaf. Alles wat hem fascineerde, legde hij vast, van landschappen, onbekende volksstammen en flora tot bouwwerken en vooral veel kinderen."

Saturday, March 17, 2007

Vleeshuis breidt vervolg op muziekgeschiedenis

In het Antwerpse Vleeshuis heeft het museum Klank van de Stad zijn tweede afdeling geopend. Eerder al werd in het historische gebouw de muziekgeschiedenis van de middeleeuwen tot de opkomst van de opera en privé-orkesten behandeld. In de kelderverdieping kan men voortaan terecht voor het vervolg van dit muzikale verhaal.


Het museum Klank van de Stad staat in het teken van de geschiedenis van de stadsmuziek. Na een sluiting van bijna twee jaar, werd het vernieuwde museum op 1 september vorig jaar opnieuw geopend. Op het gelijkvloers kan de bezoeker daar sindsdien de activiteiten van speellieden, stadsmuzikanten, schuttersgilden, koorknapen, kapelmeesters en musicerende burgers ontdekken.


Bij die opening werd al aangekondigd dat in de kelderverdieping een vervolg op dat muzikale verhaal zou gebreid worden. Daar komt het verhaal van muziek en dans na 1800 aan bod. De tentoonstelling begint na de Franse Revolutie en dompelt de toeschouwer onder in een aantal verschillende thema’s.


Zo wordt aandacht besteed aan de ontwikkeling van de openbare concerten en de danscultuur van 1800 tot nu. Maar ook de ateliers van wereldvermaarde vakmannen zoals klokkengieter Sergeys uit Leuven of Van Engelen de meester van de koperblaasinstrumenten. Het nieuwe museumgedeelte werd officieel geopend door conservator Karel Moens en cultuurschepen Philip Heylen. (DW)

Sunday, March 04, 2007

Analoge manipulatie van digitale beelden

Van donderdag 8 maart tot eind april presenteert de Antwerpse kunstenares Janna Beck (28) op het digitale kunstplatform Anina.be haar fotografisch project '(Un)reasonable Doubt'. Ze brengt daarbij beelden die het gevolg zijn van analoge beeldmanipulatie, waarbij het gebruik van analoge technologie op het moment van de opnames voor een vervorming van de realiteit zorgt.



"Ik heb er speciaal voor gekozen om geen digitale post-manipulatie te gebruiken," licht Janna Beck haar werk toe. "De analoge moment-manipulatie wordt gecreëerd tijdens de opnames zelf, dankzij het gebruik van technieken zoals de imperfectie, toycams, verlopen films, oneigenlijk gebruik van diafilm en filters. Hetgeen ik vooral fotografeer zijn de man-made dingen rondom mij, de artificiele menselijke omgeving, vaak een fragment, details uit een groter geheel."

In '(Un)reasonable Doubt' maakt Janna Beck gebruik van een zelfgemaakte lens om een imperfectie te creeren. "Ik probeer het
surreële van de realiteit in beeld te brengen, te laten zien hoe knap het spoor van de ontwikkeling kan zijn," zegt de
kunstenares nog. "Ik ben steeds op zoek naar technieken om dit te doen, zonder gebruik te maken van digitale mogelijkheden. Ik wil dingen eerlijk in beeld brengen. Ik experimenteer met cameras, lenzen en film om dit te doen."

"Natuur en landschappen zijn echt en mooi op zich, maar plastic, beton, metaal heeft het vaak nodig om verbloemd te worden, om bekeken te worden door een roze bril en ontdaan te worden van zijn visueel onrustige omgeving," voert de kunstenares nog aan. "Dat is hetgeen ik doe; ik laat de dingen zien zoals ik ze wil zien, om te komen tot composities en kleuren die uit een imaginaire wereld lijken te komen."

Janna Beck studeerde aan het Departement Ontwerpwetenschappen van de Hogeschool Antwerpen en specialiseerde zich via een uitwisselingsproject verder aan de Escola Superior de Artes e Design te Porto. Ze behaalde een licentiaatdiploma in de productontwikkeling. Ze is op dit ogenblik docente webdesign aan de Stedelijke Nijverheidsschool Antwerpen en architecturale vorming en 3D aan de Kunsthumaniora Antwerpen. Tevens is ze gastdocent multimedia aan de Academie voor Schone Kunsten Antwerpen.

Als kunstenaar nam Janna Beck deel aan Europalia Bulgarije (2002), Europalia Italië (2003) en Europalia Rusland (2005). Ze werkte ook mee aan de tentoonstelling Natures Wisdom in het Belgisch paviljoen op de Wereldtentoonstelling in het Japanse Nagoya en de rondreizende fototentoonstelling Photoview van het Centrum voor Beeldexpressie.

Ze stelde ook tentoon in diverse galerijen en op dit ogenblik wordt haar werk – tot januari volgend jaar - getoond in de rondreizende tentoonstelling 'It is Eye', in samenwerking met het Fotografiecircuit Vlaanderen. Janna Beck werkte ook mee aan het Cultureel Jaarboek 2003 van de stad Antwerpen en het boek Stadsgedichten van Tom Lanoye. Werk van de kunstenares kan ook bekeken worden op de website www.jannabeck.be.

Janna Beck is de derde kunstenaar die deelneemt aan het online kunstproject Anina. De voorstelling van de tentoonstelling gebeurt op donderdag 8 maart om 20 uur in het Internationaal Perscentrum Vlaanderen aan de Grote Markt in Antwerpen. Daarna kan de tentoonstelling online bekeken worden op www.anina.be.

Anina wil een platform creëren van een brede waaier online kunst en kunstenaars de mogelijkheid bieden om in een gestructureerde vorm hun digitaal werk aan een breed publiek voor te stellen. Eerder al kwamen grafiek en video aan bod, terwijl voor de nabije toekomst ook geluidskunst, persfotografie en robotica op het programma staan.